Ik weet nog goed tussen 2017 en 2022 de 5 jaren die ik in Den Haag woonde.
Nee het was geen moet, ik heb er ook leuke momenten meegemaakt… hoewel de volledige corona periode had ik toch liever in mijn huidige woonplaats en woning meegemaakt, maarja dat heb je niet voor het kiezen helaas.
Maar ik moet wel eerlijk zeggen dat ik vooral in die tijd heel erg merkte hoe erg we op elkaar geplakt leven soms. Natuurlijk een riante woning van tig honderd vierkante meter, met een zwembad, bioscoop en sportschool aan huis is prachtig, maar dan heb je ook iets teveel geld.
Nee de woning die ik in Den Haag had, was een woning van 60 vierkante meter, met wel 4 kamers of slaapkamers hoe je het ook wil noemen, maar eigenlijk waren het maar 3 kamers, waarvan 2 eigenlijk één woonkamer waren die gescheiden werden door een schuifdeur. Dan inderdaad 1 echter slaapkamer, en 1 kamer die geen kamer was, was de ruimte waar onderandere een inloopkast douche in verwerkt was, en een simpel wasbakje, en that’s it. Wij hebben er uiteindelijk nog een praktisch wand laden en wasrek in geplaatst zodat we nog wat dingen kwijt konden en de was konden drogen, de was die gewoon in een hokje gedaan moest worden omdat er anders geen ruimte was. Nee die ruimte noem je normaliter een badkamer, maar als ik zie wat voor badkamer ik nu heb ben ik toch echt vele malen blijer… gewoon een afgescheide badkamer met een deur en echt douchemeubilair, niet een ruimte met een vloer die niet waterdicht is en bol gaat staan na wat water spetters.
En dan moet je de hele tijd thuis blijven, want je mag de straat niet op, want lockdown. En dan worden die 60 vierkante meters voor je gevoel opeens 30, en na nog langere tijd komen de muren op je af… nee dat is lastig soms hoor. En dat is enkel nog je eigen huis …. want ….
Onlangs weer in het nieuws. De Nederlandse bevolking blijft maar groeien. Weer een rapport hierover van geleerde mannen en vrouwen. Er worden verschillende scenario’s te berde gebracht. Even tussendoor. In de zestiger jaren op de basisschool zei de meester iets over 11 miljoen Nederlanders. En in de Gouden Eeuw waren er rond 1650 twee miljoen inwoners hier.
En toen al waren er buitenlandse werknemers zoals de werklui en soldaten op de schepen die over de wereldzeeën heen en weer voeren voor handel en oorlog. Amsterdam groeide als kool en was even de grootste en machtigste stad ter wereld. Toen was grootte een belangrijke factor.
Nu duizelt het ons in 2024 als er in dat nieuwe demografische rapport staat dat we doorgroeien naar 19 of misschien wel 23 miljoen in 2040. Dag natuur, want er zijn dan niet alleen te veel mensen, maar die zetten allerlei steengevallen op die natuur die daar onder dan verdwijnt.
En die groei komt niet eens door de kindertallen per gezin, want die bestaan al bijna niet meer. Men trouwt later en werkt langer en vindt minder kinderen wel best. dus de groei komt van buiten via nodige werknemers die nu niet op boten werken maar er soms wel in slapen. En door mensen die hier komen studeren en naartoe vluchten.
Mijn vriend Leo van Wissen mag af en toe als professor in de demografie bij het nieuws iets uit leggen over de specifieke Nederlandse demografietpiramide. Die wordt van onder steeds smaller en dijt naar boven uit.
Als we dan al die huizen op die natuur geplempt hebben, dan gaat door de afnemende geboorteaantallen en de overleden bejaarden en honderdjarigen de bevolking weer dalen in aantal en kan het zijn dat de bevolking dan wat grootte betreft weer inzakt naar 14 miljoen mensen bijvoorbeeld. Gaan we dan al die lege flats weer afbreken in 2080 of bestaat het fenomeen mensheid dan al niet meer doordat men door was gegaan met haat zaaien in plaats van gras en nog meer nodige gewassen? De tijd zal het leren maar of de mens dan mee leert valt te betwijfelen.
