Er wordt veel teruggekeken op het jaar 2023 in allerlei media. Maar vooruitkijken blijkt vaak wat
moeilijker. Er wordt veel gefilosofeerd dat we maar kort op aarde vertoeven als individuele mens. We
proberen dit verblijf heel moedig te rekken.
Maar waarom men dan in allerlei gebieden probeert dat leven van anderen en soms zichzelf te bekorten
is voor mij een raadsel. Het is waarschijnlijk dat de mens te veel in korte-termijn-doelen denkt en niet als
groep zorgt voor meer stabiliteit voor de eigen groep . Om maar niet te spreken om samen op deze aarde door te brengen met andersoortig mensengroepen. We zijn zowel gelijk als verschillend. Te veel worden dan dus in onze ogen die verschillen te groot gemaakt tussen mensen waardoor er een zekere spanning ontstaat die dan omslaat in haat.
Dan heb je de kippen aan het dansen wordt er dan gezegd. Mooi of beter lelijk niet. Want dan begint het
neermaaien van de tegenstander. Geen gesprek of mediater kan er dan bij helpen.
In onze relatief rustige samenleving nemen de steek- en schietincidenten maar toe en de ontploffingen in
woonwijken zorgen naast dat wapengeweld voor nog meer voor onrust.
Terug naar de vraag bovenaan deze column. Die vrede krijg je door alles te delen, afspraken te maken, te
zorgen voor banen en inkomen in alle landen en een sterke landen-organisatie die er voor zorgt dat in al
die onrustlanden mensen een plek krijgen of houden. Want ik hoor altijd maar dat mensen alleen maar
een fijne leefplek met gezin, eten en werk willen.
Laten we zorgen dat de egoïsten en inpikkers van deze wereld geen kansen meer krijgen om ten koste van anderen alleen maar zelf rijk en machtig en verspillend willen zijn. Het motto hierbij kan zijn : ” Samen
doen, ook met de Poen”‘.
